این مطالعه نشان داد که دو اختلال شایع زنان با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط هستند

یک مطالعه اخیر نشان داد که سابقه دو اختلال شایع زنان، آندومتریوز و فیبروم رحم، با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است.

اندومتریوز یک اختلال مزمن باروری است که تقریباً 10 درصد از زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می افتد که بافتی مشابه پوشش داخلی رحم در خارج از رحم رشد می کند و علائمی مانند درد شدید قاعدگی، درد مزمن لگن، نفخ، حالت تهوع، خستگی و ناباروری را ایجاد می کند. هیچ درمان دائمی برای این بیماری وجود ندارد، بنابراین درمان شامل مدیریت علائم است.

فیبروم ها توده های غیر سرطانی روی دیواره های رحم هستند که می توانند علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد و تکرر ادرار را ایجاد کنند. حدود 40 تا 80 درصد زنان از فیبروم رحم رنج می برند.

در یک مطالعه در مقیاس بزرگ، محققان 110091 زن از مطالعه سلامت پرستاران II را در رده سنی 25 تا 42 سال در سال 1989 تجزیه و تحلیل کردند. شرکت کنندگان هیچ هیسترکتومی، بیماری قلبی عروقی یا سرطان نداشتند. تشخیص اندومتریوز (با لاپاراسکوپی) و فیبروم (با سونوگرافی یا هیسترکتومی) از سال 1993 هر 2 سال یکبار گزارش شده است.

در طول 30 سال، 4356 مرگ زودرس رخ داده است که 1459 مورد به دلیل سرطان و 304 مورد به دلیل بیماری قلبی عروقی بوده است.

نرخ مرگ و میر زودهنگام همه علل برای زنان مبتلا به آندومتریوز تایید شده 2 در هر 1000 نفر در سال بود، در مقایسه با 1.4 در هر 1000 برای زنان غیر مبتلا. پس از در نظر گرفتن عواملی مانند سن، وزن، کیفیت رژیم غذایی، فعالیت بدنی و وضعیت سیگار کشیدن، احتمال مرگ زودرس (قبل از 70 سالگی) در افراد مبتلا به آندومتریوز 31 درصد بیشتر از افراد بدون این اختلالات بود. اکثر این مرگ و میرها به سرطان های زنان نسبت داده می شود.

اگرچه فیبروم های رحمی با مرگ زودرس به هر علت مرتبط نبود، اما این وضعیت خطر مرگ ناشی از سرطان های زنانه را افزایش می دهد.

محققان نتیجه گیری کردند: «زنانی که سابقه آندومتریوز و فیبروم رحمی دارند ممکن است در درازمدت خطر مرگ زودرس را افزایش دهند که فراتر از طول عمر باروری آنها است».

این بیماری ها همچنین با افزایش خطر مرگ ناشی از سرطان های زنانه همراه بود. آنها در مطالعه منتشر شده در BMJ نوشتند.

محققان هشدار می دهند که از آنجایی که این یک مطالعه مشاهده ای است که بر داده های خود گزارش شده متکی است، ممکن است در معرض خطا باشد. همچنین، از آنجایی که شرکت کنندگان عمدتاً کارکنان مراقبت های بهداشتی سفیدپوست بودند، نتایج ممکن است قابل تعمیم به سایر جمعیت ها نباشد.