نشستن طولانی مدت با اثرات منفی بر سلامت جسمی و روانی همراه بوده است. با این حال، تحقیقات جدید یک پیشرفت شگفت انگیز را نشان می دهد: همه فعالیت های بی تحرک برای مغز مضر نیستند. در واقع، برخی ممکن است مزایای شناختی ارائه دهند.

در جدیدترین مطالعه، محققان الگوهای فعالیت روزانه 397 بزرگسال بالای 60 سال را بررسی کردند تا بفهمند چگونه انواع مختلف فعالیت ها بر حافظه و توانایی های تفکر تأثیر می گذارد. نتایج که در مجله Gerontology Series A منتشر شد، نشان داد که اثرات رفتار بی تحرک بر سلامت مغز تا حد زیادی به نوع فعالیت بستگی دارد.

به عنوان مثال، فعالیت های تمرکز حواس مانند خواندن، گوش دادن به موسیقی یا کاردستی، دعا کردن، یا گپ زدن با دوستان با بهبود حافظه و عملکرد شناختی مرتبط است. با این حال، فعالیت‌هایی که نیازی به مشارکت فعال ندارند، مانند تماشای تلویزیون برای مدت طولانی یا بازی‌های ویدیویی، با نتایج شناختی ضعیف‌تری همراه بودند.

دکتر مدیسون ملو، سرپرست این مطالعه گفت: “ما دریافتیم که نوع فعالیت به طور قابل توجهی تأثیر خود را بر سلامت مغز تغییر می دهد. فعالیت های اجتماعی و ذهنی مغز را تحریک می کنند، در حالی که فعالیت های غیرفعال مانند تماشای بیش از حد تلویزیون می تواند تأثیر مضری داشته باشد.” محقق این مطالعه گفت.

برای به دست آوردن بهترین نتایج برای همه جنبه های سلامتی، Milo پیشنهاد می کند که افراد باید از نظر بدنی فعال باشند، حرکت لذت بخش را در اولویت قرار دهند و ضربان قلب خود را بالا ببرند.

با این حال، اگر روز شما مستلزم نشستن زیاد است، نگران نباشید. تنظیمات کوچک هنوز هم می تواند برای سلامت مغز شما مفید باشد. دکتر ملو پیشنهاد می کند که جایگزین کردن تنها پنج دقیقه وقت تلویزیون با یک فعالیت ذهنی تحریک کننده مانند انجام پازل، خواندن یا مکالمه تلفنی با یک دوست می تواند تفاوت معناداری در سلامت مغز شما ایجاد کند.

اگرچه پیام «بیشتر حرکت کن، کمتر بنشین» مطمئناً در مورد سلامت قلب و مغز صدق می‌کند، اما تحقیقات ما نشان می‌دهد که وقتی صحبت از رابطه بین رفتارهای بی‌تحرک و عملکرد شناختی می‌شود، به رویکرد دقیق‌تری نیاز است.» ملو گفت.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که درگیر شدن در فعالیت‌های فراغتی تحریک‌کننده ذهنی، مانند خواندن و بازی‌های رومیزی، می‌تواند به افراد مسن کمک کند تا حدت شناختی خود را حفظ کنند. یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده در ژورنال PMC نشان می دهد که افراد 75 ساله یا بالاتر که در چنین فعالیت هایی شرکت می کنند، در مقایسه با افرادی که این کار را نمی کنند، کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.