آنچه در مورد تب خرگوش باید بدانید

بر اساس گزارش اخیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC)، تولارمی، که اغلب به آن "تب خرگوش" می گویند، طی دهه گذشته شاهد افزایش خیره کننده 56 درصدی در موارد ایالات متحده بوده است.

تب خرگوش یک بیماری نادر اما جدی حیوانی است که خطرات قابل توجهی برای سلامت انسان به همراه دارد. این عفونت باکتریایی ناشی از فرانسیسلا تولارنسیس از طریق نیش حشرات، برخورد نادرست با حیوانات آلوده، استنشاق آئروسل های آلوده یا مصرف آب آلوده منتقل می شود. تولارمی از فردی به فرد دیگر مسری نیست.

هیچ واکسنی برای پیشگیری از عفونت وجود ندارد، اما می توان آن را با آنتی بیوتیک درمان کرد. با این حال، اگر عفونت درمان نشود، بسته به نوع باکتری که باعث عفونت شده است، در بیش از 2٪ موارد می تواند منجر به مرگ شود.

طی سال های 2011 تا 2022، 47 ایالت 2462 مورد تولارمی را گزارش کردند (0.064 در هر 100000 نفر)، که نشان دهنده افزایش 56 درصدی بروز در مقایسه با سال های 2001-2010 است سرخپوستان یا بومیان آمریکا در آلاسکا که در میان آنها میزان بروز بیشتر بود در آخرین گزارش CDC می گوید: حدود پنج برابر این میزان در میان سفیدپوستان.

این گزارش نشان می دهد که نیمی از موارد ابتلا به تولارمی تنها در چهار ایالت بوده است که آرکانزاس با 18 درصد، پس از آن کانزاس و میسوری با 11 درصد و اوکلاهما با 10 درصد در رتبه های بعدی قرار دارند. هنگام مقایسه موارد تولارمی بین نژادهای مختلف، افراد سفیدپوست اکثر موارد را با 84٪ تشکیل می دهند، پس از آن سرخپوستان آمریکایی/بومی آلاسکا (AI/AN) با 9٪، اسپانیایی ها یا لاتین تبارها با 5٪ و سیاهپوستان یا آمریکایی های آفریقایی تبار در رتبه های بعدی قرار دارند. 2 درصد و جزایر آسیایی یا اقیانوس آرام 1 درصد.

افزایش اخیر موارد ممکن است به این دلیل باشد که افراد بیشتری قبلاً آلوده شده اند یا سیستم های مراقبت بهداشتی در شناسایی و تشخیص بیماری بهتر هستند.

برای کاهش بروز، CDC بر نیاز به افزایش آگاهی در میان ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، به ویژه کسانی که با جوامع قبیله ای کار می کنند برای اطمینان از تشخیص و درمان سریع و دقیق تولارمی، تاکید می کند.

علائم تولارمی را بشناسید:

تولارمی می تواند قسمت های مختلف بدن از جمله غدد لنفاوی، پوست، چشم ها، گلو، ریه ها و روده ها را تحت تاثیر قرار دهد. علائم بستگی به مسیری دارد که باکتری از طریق آن وارد بدن می شود. علائم عبارتند از تب، تورم غدد لنفاوی، زخم های پوستی، گلودرد و عفونت چشم. در موارد شدید، عفونت می تواند منجر به التهاب مغز و قلب و همچنین ذات الریه شود.